Sanırım aşk gerçekten tesadüfleri seviyor ama biz bunların kıymetlerini bilemiyoruz. Yaa dün bi avm'ye gittim sinemadayım kuzenimle sonra film arasında telefonu elime alıp direk benimkinin profiline baktım. Şuna benimki demeyim artık ela göz diyeyim. Bi baktım arkadaşını tam da benim olduğum avm'ye çağrıyo. O filmin ikinci yarısı bildiğin bi eziyetti benim için. Sanki görsem nolcak ? Selam veremiyorsunuz birbirinize. Neyse film 40 dakikanın ardından bitti ben yine faceye baktım. Arkadaşıyla yazışmışlar ve benim ela gözlümle hala aynı mekandayız. Benim gözler onu aramaya başladı ama yok arkadaş nasıl kalabalık. Her gördüğümü ona benzetiyorum ama hiçbiri o değil. 1 saat falan döndüm oralarda ama yok. Sonra bindim bi taksiye ama taksiden bile hala bakıyorum arkama. Yanımdan geçen bütün arabaların içini dikizledim hatta belki onu görürüm diye. Yok göremedim. Ama o beni gördü mü bilmiyorum.
Ve çok değil 1 saat önce aynı mekandaydık yine. Bişey oldu mu diye sorsanız hayır olmadı. Bazılarınıza saçma gelebilir ama ben böyle şeylere hep yorum katarım. Ne bileyim sürekli onunla karşılaşmam kader bizi bi yerlerde birleştiriyo düşüncesini harekete geçirmiyo değil. Ama biliyorum ki çok saçma. Ama ben yine de Aşk tesadüfleri sever'i izleyip hayal kurabilirim. Hem ela gözlüm de çok seviyo o filmi.
Tamam akşam akşam fazla kafa ütüledim ama napayım çok seviyorum o yüzden saçmalıyorum işte. Neyse görüşmek üzere..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder